Ana sayfa Edebiyat Kaf-43

Kaf-43

1954
0
PAYLAŞ

Ne zamanki hüzünler dolsa yüreğime

Pılımı pırtımı toplar içime atarım

Suskunluğum olur devâm

Selam olsun sana dev kadro yalnızlığım.

 

Kalp yara ise şayet

Hüzünler mi nefesimiz?

Bakmayın böyle söylediğime

Derdimiz olmasa koca biz hiçiz!

 

Mutluyuz biz hatta neşeli

Sevinçlerimiz var hakiki

Samimiyiz evvelâ

Çoğu bilmez, bu devrin en kıymetlisi.

 

Şah damarım olmasa

Kaybolacağım karanlıkta

Kaf diyorum Kaf

Doğar ve ölür insan yalnız bir başına.